Door Peter Müller

11.09.2017

De Meppense Stedelijke Muziekvereniging voerde de “Petite Messe Solennelle” van Gioachino Rossini uit.

De componist schreef dit late werk voor een uitvoering in privékamers en moest daarom eerst afzien van begeleiding door een groot orkest. Aanvankelijk beperkte hij zich tot piano- en harmoniumbegeleiding, pas enige tijd later maakte hij ook een orkestrale versie – die was eind april 2018 in Lingen te horen.

Dit resulteerde in een toonzetting van een mis in een uiterst kenmerkende en zeldzame kamermuziek-klankversie, want een goed harmonium, typisch voor die periode, zoals dat voor de Meppenuitvoering beschikbaar was, heeft een ware rijkdom aan klankmogelijkheden, vooral wanneer het door een meester als Christoph Lahme wordt bespeeld.

Voor de pianist, in dit geval de jonge Roland Hagemann die uit Meppen komt, betekent dit een enorme opgave in de Provoostkerk van St. Vitus Meppen om het omvangrijke deel onder de knie te krijgen, want hij is bijna onafgebroken meer dan 90 minuten in gebruik. Meestal slaagde hij er ook overtuigend in, af en toe werden er “foutjes” en tonale uitglijders gemaakt, wat de algemene indruk helaas enigszins vertroebelde.

Balthasar Baumgartner had alles goed onder controle en slaagde erin een absoluut harmonieuze, ontroerende voorstelling te geven. Het koor was goed voorbereid, perfect gearticuleerd, klonk stralend in de forte, intens in de piano, vertoonde geen tekenen van vermoeidheid in de soms zeer veeleisende fuga’s van “Cum sancto spiritu” en “Et vitam venturi saeculi” – kortom: de koornummers waren een absolute verrukking! Af en toe werd een vertroebeling van de intonatie in de enkele a-cappella passages vergeven voor een koor dat voornamelijk uit leken bestaat.

Overweldigende piano

De vier vocale solisten dienden ook uitgebreide partijen uitvoeren, deels in kwartetvorm, quasi als tweede koor naast het Städtischer Musikverein (vooral in het Credo en Sanctus), meestal met solo-aria’s, maar ook enkele duo’s en een trio.

Helaas waren de heren (Wilhelm Adam als tenor en Peter Herwig, bariton) die avond waarschijnlijk een beetje niet in hun doen, de “Domine Deus” aria had gemakkelijk een meer stralende opera tenor kunnen verdragen, Peter Herwig had wat moeite om zich te laten gelden tegen de ietwat overheersende piano.

Maar de dames hebben het meer dan goedgemaakt: Anna Kristina Naechster (sopraan) voerde een ontroerende “Crucifixus” uit en een versie van de Corpus Christi tekst “O Salutaris hostia” die onder de huid kwam. Isabel Baumgartner (alt) voerde samen met haar een intensief “Miserere nobis” uit in de “Qui tollis”, en als soliste met het koor het afsluitende “Agnus Dei” met het intense gebed voor de vrede “Dona nobis pacem” tot een grandioze en ontroerende finale. Men zou alle artiesten een nog vollere kerk hebben gewenst.

Bron: https://www.noz.de/lokales/meppen/artikel/949831/arme-kleine-messe-in-reicher-klangfuelle